Innovatietheorie van Rogers “early adapters”

De Innovatietheorie van Rogers is een theorie 
die iets vertelt over de verspreiding van een 
nieuw product of idee binnen een groep. Deze originele 
theorie is bedacht door de Fransman Gabriel Tarde, 
maar door Everett Rogers is het populair geworden. 

Rogers was een socioloog die zijn voorbeelden baseerde 
op innovatieve ideeën zoals dat het beter is je water te 
koken om ziekten te voorkomen. 

In de marketingwereld wordt deze theorie vaak gebruikt, 
voor nieuwe producten in de markt wanneer deze producten 
worden gekocht, in welk soort periode en/of seizoen en hoeveel per maand etc.. 





  • innovators (2,5%) - Deze groep mensen zijn de eersten die het product willen hebben. Ze zijn op zoek naar het nieuwste van het nieuwste.
  • early adopters (13,5%) - Net na de innovators bestaat de groep van early adopters uit mensen die ook uit zijn op nieuwe dingen. Deze fase wordt gekenmerkt door een sterke groei in de verkoop.
  • early majority (34%) - Dit is de eerste grote groep mensen die het product gaat kopen. Het product wordt door de massa opgenomen en bereikt zijn volwassenheidsfase.
  • late majority (34%) - Het product is volwassen, het overgrote deel van de markt is bekend met het product en koopt het. De verkopen zullen langzaam afnemen in deze fase.
  • laggards (16%) - De laatste fase van het product. Het product gaat eigenlijk de markt uit en een laatste groep mensen koopt het product vanwege (bijvoorbeeld) een goede aanbieding. De verkopen zullen afnemen in deze fase.